Algerije: Houria en Tayeb uit Zwartberg

Het gezin heeft 4 kinderen:

Amine, 33 jaar, woont alleen
Ibrahim, 29 jaar
Zacharia, 26 jaar
Sarah, 24 jaar

Houria is in België geboren op 16/11/1966. Zij is tot haar 14^de naar school geweest. Binnen het gezin wordt Nederlands en Arabisch gesproken.

Zij heeft haar man in 1987 leren kennen in Algerije en er ook tot 1992 gewoond. Zij woonden in Oran, de 2^de grootste stad. Er ontstond echter grote religieuze onrust in het land. Het FIS wou de sharia invoeren en ging de verkiezingen winnen. De regering en het leger verhinderden dat. Er waren bloedige slachtpartijen. De situatie was heel gespannen. Het was voldoende om een sigaret uit je zak te nemen om een wapen tegen je keel te krijgen. De avondklok werd ingesteld, de vrouwen hadden geen rechten meer, moesten gesluierd zijn en thuisblijven. Omwille van de burgeroorlog en het feit dat zij er niet kon aarden (Houria noemt zichzelf een feministe) is zij teruggekomen naar België en bij de papa gaan wonen. Zij was toen hoogzwanger van het tweede kind.

Zij heeft dan gezinshereniging aangevraagd. Het heeft tot 1995 geduurd voor Tayeb haar naar België kon volgen. Via de procedure van politieke vluchteling had het sneller kunnen gaan maar dat was niet de correcte manier. Ze kon voor de erkenning als gezinshereniging en voor het verkrijgen van een arbeidskaart rekenen op steun van politieke figuren.

Tayeb was in Algerije bestuurder van een graafmachine. Op een bepaald moment moest hij graafwerken gaan doen in de buurt van een stad. Het bleek om een nog niet zo oud massagraf te gaan. Dit betekende een shock voor hem en versnelde zijn beslissing om ook naar België te gaan.

Tayeb sprak, behalve natuurlijk Arabisch, ook Frans en zijn baas hier was ook Franstalig. Daardoor verliep zijn integratie op de arbeidsmarkt vlot. Ondertussen spreekt hij ook Nederlands.

Momenteel werkt Tayeb bij een firma waar hij transportbanden plaatst en herstelt.

Houria heeft 22 jaar bij KRC Genk gewerkt en deed de algemene organisatie van het onderhoud. Ondertussen werkt zij al 15 jaar in een callcenter. Momenteel is zij wel in ziekteverlof als gevolg van een zwaar ongeval thuis. Zij had verbrijzelde ribben die de lever doorboord hadden. Ook waren 7 nekwervels geraakt met hernia’s als gevolg.

Destijds werkte de papa in een ijzerertsmijn nabij de stad Béni Saf. Algerije was toen nog een kolonie van Frankrijk (onafhankelijkheid in 1962). In die periode bezocht Luc Dhoore die mijn om mijnwerkers voor Limburg te rekruteren. 20 mannen waaronder de papa kwamen naar België. De mama die toen 2 kinderen had volgde een jaar later. In België kwamen er nog 9 kinderen bij. Beide ouders leven nog. Samen met een zus en een schoonzus heeft Houria hun verzorging op zich genomen.

Houria heeft, behalve een zus die teruggekeerd is, ook nog neven en nichten in Algerije. Tayeb heeft er ook nog broers en zussen. Houria heeft zowel de Algerijnse als de Belgische nationaliteit en gaat nog geregeld terug naar Algerije. Zij heeft er ook nog eigendom.

Maar de voornaamste reden om regelmatig naar Algerije te gaan ligt elders. Houria is de drijvende kracht achter de Genkse VZW Openjehart. Deze vereniging steunt een project in de buurt van Oran, nl. de uitbating van een weeshuis voor meisjes en vrouwen, Darr el Benet.

Het project is goed 2 jaar geleden begonnen. De administratie gebeurt vanuit België. Een bestaand gebouw wordt stilaan gerestaureerd en met nieuwbouw aangevuld. Een architect heeft plaatselijk de leiding en stuurt regelmatig foto’s door. Behalve de noodzakelijke leefruimtes wordt ook een naaiatelier, een speeltuin en een sportzaal ingericht. Er wordt zelfs gedacht aan een zwembad. De Algerijnse regering is te trots om hulp uit het buitenland te aanvaarden.

Momenteel verblijven er meer dan 80 meisjes en vrouwen, waarvan de ouders gestorven zijn of die alleen nog een stiefouder hebben. Ook meisjes met een beperking. Zij zijn van de buitenwereld afgesloten voor hun eigen bescherming. Voor jongens is de situatie anders. Zij genieten meer vrijheid.

Houria gaat regelmatig naar dit tehuis en worden er containers met hulpgoederen opgestuurd vanuit België. Die container mag daar maar 20 dagen onbeheerd staan, anders wordt alles gestolen. Er is nog altijd veel corruptie.

Voor de financiering kan de vzw rekenen op subsidies van de stad Genk, de verkoop van tweedehandswinkel Zuiderlicht, allerlei activiteiten die zij inrichten, zoals een couscousdag, een ladiesnight, inzameling offerfeest, enz. Zij kunnen dan ook rekenen op de aanwezigheid van bijvoorbeeld de burgemeester en de consul.

Algerije is 100% islamitisch maar de vereniging heeft geen religieuze bedoeling. Wel wil zij de Algerijnse cultuur uitdragen.